Inleiding

De komst van het Hiernamaals, de berechting door de Schepper van eenieder voor elke kleine en grote daad en onze taak om ons daarop voor te bereiden, behoren tot de belangrijkste zaken die elke Profeet van Allah (vrede zij met hen) heeft verkondigd.

Het geloof in het bestaan van de Schepper, het besef dat men voor iedere daad verantwoording zal moeten afleggen en dat het Hiernamaalse leven geen einde kent, behoeden de mensheid ervan om in wreedheden en egoïsme te vervallen, om anderen uit te buiten en te onderdrukken omwille zelfverrijking ten koste van anderen, om te vervallen van menselijkheid tot het niveau van hen die de wetten van de jungle volgen.

Sterker nog, door het accepteren van de grootse werkelijkheid en te weten welke positie men inneemt in de wereld en wat van hem gevraagd wordt, wordt men menslievend, eerlijk, rechtgeaard en komt men op voor de bestwil van de mensheid.

Kortom: het geloof in het Hiernamaals heeft een zeer significante impact op de denkwijze en dus ook op het gedrag van de mens.

 

De afloop van het aardse leven

De mens heeft als taak om tijdens dit aardse leven proviand van goede daden op te slaan om succesvol te zijn in het Hiernamaals. In welke staat men sterft, gelovig of ongelovig, is allesbepalend voor diens afloop en eeuwige bestemming die geen einde kent.

De moeder der gelovigen, Sayyidatunaa 'Aaishah (Allah's tevredenheid zij met haar) overlevert dat de heilige Profeet Muhammad (vrede en zegeningen zij met hem) heeft gezegd:

Vrije vertaling:

"Voorwaar, de daden worden beoordeeld naar de afloop (Gaatimah)."

(Bron: Sahieh Ibn Hibbaan)
 

Sommige geleerden schrijven dat er verschillende oorzaken zijn voor het hebben van een slecht afloop (dat wil zeggen: sterven in een staat dat iemands Iemaan hem wordt ontnomen). Deze dienen we te vermijden zodat we – In Shaa Allah – als gelovigen mogen heengaan. Hieronder volgen een aantal van deze oorzaken:

– Laks omgaan met de verplichte Gebeden.

– Alcohol-houdende dranken nuttigen.

– Ongehoorzaam zijn jegens de ouders in zaken die in de Islam toegestaan zijn.

– Moslims last en leed bezorgen.

– Onterecht beweren een Walie te zijn.

– Er je gewoonte van maken om de oproep tot het Gebed te negeren.

(Bronvermelding: 'Hidaayat-ul Muried li-Djauwharat at-Tauwhied' van Imaam Burhaan-ud Dien, Ibraahiem al-Laqqaaniy al-Maalikiy – رحمه الله – heengegaan in het jaar 1041 na de Hidjrah)

 

– Hoogmoedigheid en anderen minachten.

(Bronvermelding: 'Taadj-ul 'Aroes' van Imaam Ibn 'Ataa-ilLaah as-Sakandariy – رحمه الله – heengegaan in het jaar 709 na de Hidjrah)

 

– Meer liefde hebben voor het wereldse dan voor Allah, de Almachtige.

(Bronvermelding: Ihyaa-u 'Uloem ad-Dien van Imaam Aboe Haamid al-Ghazaaliy – رحمه الله – heengegaan in het jaar 505 na de Hidjrah)

 

De eindbestemming

Om deze taak te volbrengen heeft men maar beperkte en zeer weinig tijd die constant aan het verminderen is. Met iedere ademtocht wordt deze periode nog korter en nadert de dood gestaag. Om een beter besef te krijgen van hoe kort en tegelijkertijd hoe bepalend deze periode die we doorbrengen op aarde, is, dienen we dit aardse leven in zijn ware proportie terug te brengen.

De periode vanaf de inblazing van de ziel in de foetus tot het moment waarop men sterft, is het aardse leven. Maar vanaf de pubertijd wordt men Mukallaf, dat wil zeggen: verantwoordelijk, toerekeningsvatbaar en belast met Allah's opdrachten.

Voordat men op aarde kwam, bevond zijn ziel zich al vele duizenden jaren in de wereld der zielen ('Aalam al-Arwaah) in afwachting op zijn beurt om het aardse leven te betreden^[1].

Allah, de Almachtige, openbaart in de Heilige Quraan:

{En (gedenkt) toen jouw Heer het nageslacht van de Kinderen van Aadam uit hun lendenen nam, en hen deed getuigen over zichzelf (en Hij zei:) "Ben ik niet jullie Heer?" Zij zeiden: "Jazeker, dat getuigen wij." Opdat jullie op de Dag van de Opstanding niet zullen zeggen: "Wij waren hieromtrent achtelozen." Of dat jullie niet zullen zeggen: "Onze vaderen kenden vroeger al deelgenoten toe en wij zijn nakomelingen na hen; zult U ons vernietigen voor wat de volgers van de valsheid deden?"}

Soerah al-A'raaf, verzen 172-173 | 7:172-173

 

Nadat men sterft, komt zijn ziel in de tussenwereld ('Aalam al-Barzag) terecht waar het zal worden gefolterd of begunstigd in afwachten op de Wederopstanding. Deze periode is ook erg lang. Vervolgens zal de Dag des Oordeels aanbreken die 50.000 jaar zal duren. Hierna is er of bestraffing in de Hel of begunstiging in het Paradijs, en dit zal nooit eindigen.

Zo zien we dat deze periode die we hier op aarde doorbrengen als een oogwenk is ten opzichte van de periode die eraan voorafgaat en die erna komt. Maar het juist deze korte periode waarin we onze oneindige bestemming verdienen. We dienen met deze kostbare tijd dus heel verstandig om te gaan en hem goed te investeren.

Moge Allah, de Almachtige, ons de kracht geven om voortdurend omwille van Hem te leven, en moge Hij ons behoeden voor verspilling van deze kostbare tijd. Amien.